Το ύφασμα Adinkra χρησιμοποιείται στις παραδοσιακές τελετές ταφής του λαού Asante της Γκάνας καθώς και πολλών από τους γείτονές τους. Μάθετε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για αυτό το ύφασμα της Δυτικής Αφρικής . Οι κηδείες είναι από τις πιο πολυτελείς τελετουργικές εκδηλώσεις του Asante και αποτελούν ξεκάθαρο μέρος της ακόμα ισχυρής δέσμευσής τους να λατρεύουν τους προγόνους τους. Ο μελετητής JB Danquah ορίζει την έννοια του adinkra ως «χωρίζω, χωρίζω, χωρίζω, αποχαιρετώ».
Τα υφάσματα Adinkra διακρίνονται από σχέδια που εφαρμόζονται χρησιμοποιώντας σκαλιστά μαξιλαράκια κολοκύθας και μαύρη βαφή τοποθετημένα σε ένα ευθύγραμμο πλέγμα του οποίου οι διαιρέσεις δημιουργούνται από μια χτένα με τρία ή τέσσερα δόντια βουρτσισμένη σε μετρημένα τμήματα κατά το μήκος και το πλάτος του υφάσματος. Ορισμένα υφάσματα μπορεί να έχουν ένα ενιαίο ανάγλυφο σχέδιο, ενώ άλλα μπορεί να έχουν πάνω από είκοσι διαφορετικά σχέδια που εφαρμόζονται στην επιφάνεια.
ΧΡΩΜΑΤΑ ΑΔΙΝΚΡΑ
Για να λέγεται άντινκρα ένα ύφασμα πρέπει να έχει αυτά τα σταμπωτά σχέδια. Εάν το ύφασμα πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ως πένθιμο φόρεμα, θα πρέπει να βαφτεί σε ένα από τα τρία χρώματα: κόκκινο, σκούρο μπλε-μαύρο. Αυτό το τελευταίο χρώμα συνήθως δεν είναι σφραγισμένο. Ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι το κόκκινο adinkra προορίζεται για τα πιο στενά μέλη της οικογένειας και άλλες αναφέρουν ότι είναι ο ρόλος των καφέ ιστών. Είναι σαφές ότι οι πρακτικές ποικίλλουν. Τα υφάσματα Adinkra που παραμένουν λευκά ή είναι τυπωμένα σε ύφασμα με έντονα χρώματα αναφέρονται ως "Sunday adinkra" και δεν χρησιμοποιούνται σε κηδείες, αλλά ως εορταστικά ρούχα για διάφορες ειδικές περιστάσεις, όπως Ύφασμα Kente .
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΥΦΑΣΜΑΤΟΣ ΑΔΙΝΚΡΑ
Ο παλαιότερος γνωστός καμβάς adinkra (τώρα στο Βρετανικό Μουσείο) χρονολογείται από το 1817 και αποτελείται από είκοσι τέσσερις λωρίδες άβαφου βαμβακερού καμβά, πλάτους περίπου τριών ιντσών η καθεμία, υφαντό στο χέρι στον ίδιο τύπο οριζόντιου αργαλειού με στενές ταινίες που το Asante Kente . Οι λωρίδες είναι ραμμένες μεταξύ τους (τελειωμένες άκρες ενός υφάσματος) για να δημιουργήσουν ένα μεγάλο ανδρικό ύφασμα ντυμένο πάνω από το σώμα, σε στυλ τόγκα, με τον αριστερό ώμο καλυμμένο και τον δεξιό εκτεθειμένο. Οι γυναίκες φορούν δύο κομμάτια, το ένα ως φούστα και το άλλο ως κάλυμμα ή σάλι. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, αυτό το τελευταίο κομμάτι μεταμορφωνόταν συχνότερα σε μπλούζα.
Η χρήση στενών λωρίδων ενωμένων μεταξύ τους σταθερού πλάτους επηρέασε αναμφίβολα τις διαιρέσεις της σύνθεσης του υφάσματος καθώς και το μέγεθος των πρώιμων γραμματοσήμων. Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, ωστόσο, τα εισαγόμενα, βιομηχανικά παραγόμενα εργοστασιακά υφάσματα είχαν αντικαταστήσει σε μεγάλο βαθμό τα υφαντά με τα χέρια. Επίσης εκείνη την εποχή, οι Βρετανοί παρήγαγαν υφάσματα εργοστασίων με σχέδια adinkra τυπωμένα με ρολό για την αγορά της Δυτικής Αφρικής.
Πολλά υφάσματα adinkra διαθέτουν ένα πρόσθετο μοτίβο, συγκεκριμένα μια πρόσθετη διαίρεση των ανδρικών υφασμάτων κατά μήκος τους με λωρίδες από πολύχρωμα κεντήματα με κεντήματα με μαστίγιο σε συνδυασμούς κίτρινου, κόκκινου, πράσινου και μπλε. Όπως δείχνει μια φωτογραφία του 1896 του τότε βασιλιά Asante, Agyeman Prempeh I , αυτή η πρακτική χρονολογείται τουλάχιστον από τα τέλη του 19ου αιώνα.
Το κέντημα είναι συνήθως ίσιο σε όλο το μήκος του υφάσματος, αλλά μια σημαντική παραλλαγή έχει οδοντωτές άκρες σε ένα σχέδιο που ονομάζεται "σαρανταποδαρούσα" ή "ζιγκ-ζαγκ". Αν και δεν αναφέρεται απαραίτητα στο adinkra, ο Άγγλος Thomas Bowdich παρατήρησε την πρακτική το 1817. Σε ορισμένα υφάσματα, πολύχρωμες χειροποίητες λωρίδες πλάτους περίπου μιάμιση ίντσας αντικαθιστούν το κέντημα.
Είναι γενικά αποδεκτό ότι το είδος adinkra επηρεάστηκε από την αρχή έντονα από το Ισλάμ και συγκεκριμένα από τα ενεπίγραφα αραβικά υφάσματα που παράγονται ακόμα από τους βόρειους γείτονες του Asante. Αυτά τα υφάσματα μοιράζονται μια διαίρεση χώρου που μοιάζει με πλέγμα και μια σειρά από σχέδια που σχεδιάζονται στο χέρι που είναι εύκολα αναγνωρίσιμα ως μοτίβα adinkra. Μερικές από τις ίδιες αρχές και μοτίβα βρίσκονται επίσης σε ισλαμικής έμπνευσης χυτά τελετουργικά αγγεία που ονομάζονται κουντούο .
Η έλξη του Asante στην πνευματική αποτελεσματικότητα του Ισλάμ και στον αραβικό γραμματισμό έχει τεκμηριωθεί καλά από τις αρχές του 19ου αιώνα. Είναι σημαντικό ότι ένα ύφασμα με αραβική επιγραφή εξακολουθεί να είναι μέρος της γκαρνταρόμπας του σημερινού βασιλιά του Asante. Το επιχείρημα εδώ είναι ότι το σφραγισμένο ύφασμα adinkra αναπτύχθηκε ως τροπικοποίηση της έντασης εργασίας και ρητά εγγράμματων μουσουλμανικών ενδυμάτων.
ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΝΚΡΑΣ
Το πλούσιο γραφικό λεξιλόγιο των γραμματοσήμων είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον για τη μελέτη και την εκτίμηση του adinkra. Μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα υπήρχαν περίπου πενήντα συχνά επαναλαμβανόμενα μοτίβα. Όπως με τα περισσότερα Οι ασαντικές τέχνες , οι εικαστικές εικόνες έχουν ένα πολύ συμβατικό λεκτικό στοιχείο. Το νόημα πολλών μοτίβων διευκρινίζεται από γενικά γνωστές παροιμίες.
Ένα σχέδιο με τέσσερα σπειροειδή σχήματα που προεξέχουν από το κέντρο αντιπροσωπεύει το ρητό: « Ένας κριός παλεύει με την καρδιά του και όχι με τα κέρατά του », υποδηλώνοντας ότι η δύναμη του χαρακτήρα είναι πιο σημαντική από τα όπλα που χρησιμοποιεί κάποιος. Ένα γραμματόσημο σε σχήμα fleur-de-lis προσδιορίζεται ως πόδι κότας και συνδέεται με την παροιμία: « Το πόδι της κότας μπορεί να πατήσει τους νεοσσούς της, αλλά δεν τους σκοτώνει », δηλ. η μητέρα παρέχει προστασία και καθοδήγηση , όχι κίνδυνος. Ένα γραμματόσημο που αντιπροσωπεύει μια σκάλα απεικονίζει το αναπόφευκτο: « Τη σκάλα του θανάτου δεν την ανεβάζει ένας μόνο άνθρωπος ».
Ίσως το πιο κοινό μοτίβο είναι ένα αφηρημένο σχήμα που αντιπροσωπεύει αυτό που συνήθως μεταφράζεται ως: " Εκτός Θεού ", αλλά η σημασία του εκφράζεται καλύτερα ως " Μόνο Θεός ". Όπως συμβαίνει με το μεγαλύτερο μέρος της τέχνης τους, η κοσμοθεωρία των Ashanti αρθρώνεται υπέροχα σε αυτό το ταφικό ύφασμα.
Τον 21ο αιώνα, το σύνολο των σχεδίων γραμματοσήμων έχει αυξηθεί σε πάνω από πεντακόσια. Περιλαμβάνουν πολλές αναφορές στον σύγχρονο κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των αυτοκινήτων, της υδροηλεκτρικής ενέργειας και των κινητών τηλεφώνων. Ορισμένα σχέδια αντιπροσωπεύουν τα λογότυπα μιας ποικιλίας πολιτικών κομμάτων της Γκάνας που συναγωνίζονται για την εξουσία από την ανεξαρτησία (χέρι, κόκορας, ελέφαντας και δέντρο κακάο). Μια άλλη τάση είναι μια σειρά από γραμματόσημα που δηλώνουν κυριολεκτικά τα μηνύματά τους.
Για παράδειγμα, το " EKAA NSEE NKOA " χαραγμένο σε μια σφραγίδα σε σχήμα κολοκύθας παραπέμπει σε μια μεγαλύτερη παροιμία που μεταφράζεται σε: " Ο δρυοκολάπτης γιορτάζει το θάνατο του δέντρου onyina ." Καθώς το πουλί φωλιάζει και τρέφεται στο νεκρό δέντρο, αυτό είναι ένα είδος δήλωσης για τον κύκλο της ζωής. Αυτή η πρακτική θυμίζει την προέλευση του adinkra σε υφάσματα γεμάτα με γραφές, με χειρόγραφες επιγραφές (αν και στα αραβικά).
Όπως και με το Asante kente, το λεκτικό συστατικό της εικόνας adinkra είναι ένας σημαντικός παράγοντας στη δημοτικότητά του στις αφροαμερικανικές κοινότητες. Το εργοστασιακά υφαντό adinkra είναι σχεδόν τόσο δημοφιλές εμπορικά όσο το μηχανικό kente και εμφανίζεται σε πολλές μορφές ρούχων, όπως καπέλα , τσάντες , κασκόλ και εσάρπες . Τα μεμονωμένα σχέδια adinkra έχουν ξεπεράσει ακόμη και τις μορφές ρούχων για να γίνουν ένα σημαντικό μέρος του γραφικού σχεδιασμού, των καλών τεχνών, ακόμη και της αρχιτεκτονικής.
